Onze zoon zit al op ‘t Nestje sinds ik na mijn zwangerschapsverlof weer aan het werk gegaan ben. Omdat ik wat moeite had met kolven kon ik tussendoor langskomen om hem zelf te voeden. Er wordt echt meegedacht en gekeken naar de mogelijkheden. ‘S morgens en ‘s avonds wordt er tijd gemaakt voor een persoonlijke overdracht. Als je dingen wilt bespreken is dat ook altijd persoonlijk mogelijk.
De leidsters zijn super lief en waar nodig streng en voelen aan hoe ze de kinderen moeten benaderen. Het ene kind is het andere niet en dat hebben ze prima door. Zowel binnen als buiten spelen is heel leuk. Er is voldoende ruimte en er is voldoende uitdagend speelgoed. Ze mogen knippen en plakken en met de klei en verf spelen. Favoriet is toch wel het gym-men bij “de Windroos”.
Thema’s (periodes) die behandeld worden zijn bijvoorbeeld “verkeer” en “mijn lijf”. Daar worden liedjes over gezongen, de groep wordt leuk aangekleed en er worden spelletjes gedaan. Er wordt over gesproken en dat merk je thuis ook. Daar gaan de liedjes en gesprekken gewoon door
Een heel groot voordeel is dat de kinderen tussen de middag warm eten. Als ik onze zoon ‘s avonds ophaal heeft hij ook al avondeten (boterham) gehad. Voor de gezelligheid eet hij thuis nog even een toetje mee. Op die manier maakt hij wel deel uit van onze dagelijkse rituelen.
Morrison zal nog een maand op ‘t Nestje blijven voordat hij naar de basisschool gaat. Voor hem en voor mij wordt dat wennen. Gelukkig rijden we nog regelmatig langs en zingen we “wáár is ‘t Nestje??, dáár is ‘t Nestje!!
